Wilberts zusje Margreet leefde maar kort - hijzelf was toen drie jaar oud. Zonder actieve herinneringen, maar opgroeiend met rouwende ouders gaf hij zichzelf onbewust de opdracht iets 'goed te maken'. Een onmogelijke opdracht die vooral gericht is op het voldoen aan de verwachtingen van anderen.

In zijn eerste eigen voorstelling neemt theatermaker Wilbert Slagboom na 28 jaar afscheid van deze opdracht en geeft hij woorden aan zijn gevoel; woorden die hij toen nog niet had.

​

“Als je de dingen nog niet kan duiden,

 omdat je er nog geen taal aan kan geven, 

kun je er ook geen herinneringen van maken. 

Maar dat betekent niet dat je niet van alles kan voelen.” 

​

Naast Wilbert zien we Daisy Blom - een actrice met een beperking - in een tekstloze bijrol. MARGREET wordt gespeeld in de buitenlucht - op gras en is een uitnodiging voor het publiek om dat wat we met ons mee dragen los te laten.